-
1 zaciemniać
zaciemniać (-am) < zaciemnić> (-ię, -nij!) pomieszczenie verdunkeln; światło abdunkeln; fig verschleiern;zaciemniać się niebo sich verdunkeln -
2 zaciemnić
zaciemniać (-am) < zaciemnić> (-ię, -nij!) pomieszczenie verdunkeln; światło abdunkeln; fig verschleiern;zaciemniać się niebo sich verdunkeln -
3 verdunkeln
verdunkeln *I. vtdie Wolken \verdunkeln den Himmel chmury przesłaniają nieboII. vrder Himmel hat sich plötzlich verdunkelt niebo nagle zaciągnęło się [chmurami]
См. также в других словарях:
zaciemnić — dk VIa, zaciemnićnię, zaciemnićnisz, zaciemnićnij, zaciemnićnił, zaciemnićniony zaciemniać ndk I, zaciemnićam, zaciemnićasz, zaciemnićają, zaciemnićaj, zaciemnićał, zaciemnićany «uczynić coś ciemnym, zasłonić światło, oddzielić zasłoną od źródła… … Słownik języka polskiego
wikłać — ndk I, wikłaćam, wikłaćasz, wikłaćają, wikłaćaj, wikłaćał, wikłaćany «czynić splątanym, plątać, gmatwać» Wikłać nici. przen. a) «czynić coś niejasnym, niezrozumiałym, trudnym do rozwiązania, do załatwienia; mącić, zaciemniać» Wikłać sprawę. Coś… … Słownik języka polskiego
gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… … Słownik języka polskiego
mroczyć — ndk VIb, mroczyćczy, mroczyćczył książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić» Mgła mroczy światło latarń. mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć» Niebo się mroczy … Słownik języka polskiego
przesłaniać — ndk I, przesłaniaćam, przesłaniaćasz, przesłaniaćają, przesłaniaćaj, przesłaniaćał, przesłaniaćany przesłonić dk VIa, przesłaniaćnię, przesłaniaćnisz, przesłaniaćsłoń, przesłaniaćnił, przesłaniaćnięty «pokrywając coś oddzielać, przegradzać coś od … Słownik języka polskiego